Мои поэтические переводы...

[Романтик]

На этой отдельной теме предлагаю вниманию уважаемых форумчан свои поэтические переводы, сделанные из произведений русских классиков.

Добавлено спустя 2 минуты 42 секунды:
А.С.ПУШКИН

Я вас любил...

Я вас любил: любовь еще, быть может,
В душе моей угасла не совсем;
Но пусть она вас больше не тревожит;
Я не хочу печалить вас ничем.

Я вас любил безмолвно, безнадежно,
То робостью, то ревностью томим;
Я вас любил так искренно, так нежно,
Как дай вам бог любимой быть другим.

A.S.PUŞKİN

Mən Sizi sevirdim...

Mən Sizi sevirdim: Bəlkə də hələ
Bu sevgi qəlbimdə sönməyib tamam;
Qoy bu Sizi məyus etməsin belə,
Mən Sizə məyusluq arzulamıram.

Mən Sizi sevirdim, pünhan, gizlicə,
Sıxsa da qəlbimi qısqanclıq, təlaş...
Sizə olan sevgim səmimi, incə,
Beləcə sevəydi Sizi sevən kaş!

_____________

Добавлено спустя 1 минуту 54 секунды:
В.М.КИРШОН

Я спросил у ясеня...

Я спросил у ясеня,
Где моя любимая.
Ясень не ответил мне,
Качая головой.
Я спросил у тополя,
Где моя любимая.
Тополь забросал меня
Осеннею листвой.

Я спросил у осени,
Где моя любимая.
Осень мне ответила
Проливным дождем.
У дождя я спрашивал,
Где моя любимая.
Долго дождик слезы лил
За моим окном.

Я спросил у месяца,
Где моя любимая.
Месяц скрылся в облаке,
Не ответил мне.
Я спросил у облака,
Где моя любимая.
Облако растаяло
В небесной синеве.

— Друг ты мой единственный,
Где моя любимая?
Ты скажи, где скрылася,
Знаешь, где она?
Друг ответил преданный,
Друг ответил искренний:
— Была тебе любимая, —
А стала мне жена.

V.M.KIRŞON

Mən soruşdum göyrüşdən...

Mən soruşdum göyrüşdən:
”Hanı mənim sevgilim?”
Göyrüş cavab vermədi,
Yelləyərək əlini.
Mən soruşdum qovaqdan:
”Hanı mənim sevgilim?”
Qovaq başıma səpdi
Payızın xəzəlini.

Mən soruşdum payızdan:
”Hanı mənim sevgilim?”
Payız öz cavabında
Tökdü leysan yağışı.
Mən yağışdan soruşdum:
”Hanı mənim sevgilim?”
Pəncərəmə yağışın
Səpələndi göz yaşı.

Aya tutub üzümü,
Sevgilimi soruşdum.
Ay gizləndi buludda,
Cavab vermədi mənə.
Mən soruşdum buluddan:
”Hanı mənim sevgilim?”
Bulud əriyib hopdu
Göy səmanın köksünə.

- Mənim bircəcik dostum,
Gördünmü sevgilimi?
Onu haradan tapım,
Haradan soraqlaşım?
Mənim vəfalı dostum
Cavab verdi səmimi:
“Sənin sevgilin olub
Mənim həyat yoldaşım!”

_____________

М.ЦВЕТАЕВА

Мне нравится...

Мне нравится, что вы больны не мной,
Мне нравится, что я больна не вами,
Что никогда тяжелый шар земной
Не уплывет под нашими ногами.
Мне нравится, что можно быть смешной -
Распущенной - и не играть словами,
И не краснеть удушливой волной,
Слегка соприкоснувшись рукавами.

Спасибо вам и сердцем и рукой
За то, что вы меня - не зная сами! -
Так любите: за мой ночной покой,
За редкость встреч закатными часами,
За наши не-гулянья под луной,
За солнце, не у нас над головами,-
За то, что вы больны - увы! - не мной,
За то, что я больна - увы! - не вами!


M.TSVETAYEVA

Nə yaxşı ki...

Nə yaxşı ki, kədərimin səbəbi siz deyilsiniz,
Nə yaxşı ki, mən deyiləm dərdinizə səbəb olan.
İndi bu Yer Kürəsində dayanmışıq hər ikimiz,
Yer Kürəsi bizi heç vaxt atmayacaq öz qoynundan!

Nə yaxşı ki, bu həyatda boş sözlərlə oynamadan,
Lap gülməli görünsək də, şıltaqlıqar etmək olur,
Nə yaxşı ki, əllərimiz bir-birinə toxunan an
Utanmadan, qızarmadan gülümsünüb, ötmək olur.

Minnətdaram sizə... Çünki məni belə sevirsiniz,
Mənə bunca məftunsunuz, məni bilib-tanımadan...
Çünki aylı gecələrdə gəzməmişik hələ də biz,
Çünki günəş bərq vurmayıb bizim üçün göy səmadan.

Nə yaxşı ki, rahat-rahat uyuyurduq gecələr biz,
Seyrə çıxmaq istəmirdik, günəş qürub edən zaman.
Nə yaxşı ki, kədərimin səbəbi siz deyilsiniz,
Nə yaxşı ki, mən deyiləm dərdinizə səbəb olan.

_____________

Белла Ахмадулина

По улице моей который год
звучат шаги - мои друзья уходят.
Друзей моих медлительный уход
той темноте за окнами угоден.

Запущены моих друзей дела,
нет в их домах ни музыки, ни пенья,
и лишь, как прежде, девочки Дега
голубенькие оправляют перья.

Ну что ж, ну что ж, да не разбудит страх
вас, беззащитных, среди этой ночи.
К предательству таинственная страсть,
друзья мои, туманит ваши очи.

О одиночество, как твой характер крут!
Посверкивая циркулем железным,
как холодно ты замыкаешь круг,
не внемля увереньям бесполезным.

Так призови меня и награди!
Твой баловень, обласканный тобою,
утешусь, прислонясь к твоей груди,
умоюсь твоей стужей голубою.

Дай стать на цыпочки в твоем лесу,
на том конце замедленного жеста
найти листву, и поднести к лицу,
и ощутить сиротство, как блаженство.

Даруй мне тишь твоих библиотек,
твоих концертов строгие мотивы,
и - мудрая - я позабуду тех,
кто умерли или доселе живы.

И я познаю мудрость и печаль,
свой тайный смысл доверят мне предметы.
Природа, прислонясь к моим плечам,
объявит свои детские секреты.

И вот тогда - из слез, из темноты,
из бедного невежества былого
друзей моих прекрасные черты
появятся и растворятся снова.


Bella Axmadulina

Artıq neçə ildir, bizim küçədən
Addım səsi gəlir – dostlarım gedir.
Ahəstə addımlar zülmət gecədən
Qopub, pəncərəmə əlvida edir.

Sükut içindədır dostların evi...
Orada nə çalğı, nə oxuyan var.
Yalnız bəzənirlər, geyinib mavi,
Rəssamın çəkdiyi rəqqasə qızlar.

Nə olar... Təki siz oyanmayasız
Bu gecəyarısı, qorxu içində.
Xəyanətə olan ehtirasınız
Çəkib gözünüzə dumandan pərdə.

Tənhalığın üzü sərt imiş yaman,
Qəfil hərlədərək dəmir pərgarı
Qapayır çevrəni, qulaq asmadan,
Eşitmədən acı yalvarışları.

Al məni qoynuna, ey tənhalığım,
Sıx məni köksünə, oxşa, əzizlə...
Qoy səninlə olum, sənə sığınım,
Sənlə nəfəs alım mən bundan belə.

Tək-tənha gəzişib sənin meşəndə
Dinləyim xəzəlin şaqraq səsini.
Qaldırım, yarpağın yerə düşəndə,
Duyum tənhalığın buz nəfəsini.

Sən mənə bəxş elə sonsuz sükutu,
Ulu müdrikliyi, səssiz fəryadı...
İmkan ver, əbədi dönüm, unudum
Öləni, qalanı, doğmanı, yadı...

Duyub müdrikliyi, qoy batım qəmə,
Dərk edim həyatın mahiyyətini.
Təbiət əlini qoyub çiynimə
Qoy açsın mənə öz təbiətini.

Qovub göz yaşını, yarıb kədəri,
Keçmiş xatirələr dönəcək mənə.
Gözəl dostlarımın üz cizgiləri
Bir anlıq görünüb, itəcək yenə.

[Alexandra]

:sohpp: :sohpp: :sohpp:

[Mushu-svbk]